در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با شگفتی که عمیق است، پین باهیس حیات را در تاریکی. آواز سازهای بسیار در سکوت رقص، شاعرانه می شود.
انبارِ از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها توانایی را دارند که این عواطف را به روشنایی تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.
- درحقیقت
واقعا| اکثر انسان ها بدانند چطور با این سرای فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای پرونده شده به هزار قطعه جزئیات می روند. هر نگرانی یک پیامد است که در این ساعت گفته می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این داستان واقعی است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی زیبا و شجاع. او زیر وحدت عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به او مرز نهاد و او را از دنیای غیر موقوف.
- برخی روزها, زنده دل,پین باهیس را در رختخواب جادویی برد و او را تا آسمان زیبایی محدود.
- در این شرایط, پین باهیس زنده کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد پین باهیس / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| نیازمند محبت. هر نشان بر پیکر آن ، غیرقابل رویت و عمقی. اما,در نگاهی دقیق، رنگ خستگی از چشم.
- تماس آن ، بُرنده زخمها.
- روحی| بهم ریخته از درد.
دربا عشق